Huurprijzen in Europese steden blijven stijgen, maar het plafond lijkt in zicht
De opwaartse trend voor huurprijzen van het afgelopen jaar zet zich voort in het eerste kwartaal van 2019 in alle grote Europese bestemmingen. Huurprijzen in Barcelona en Madrid stijgen het snelst, maar ook in Rotterdam is er een toename geweest blijkt uit onderzoek van HousingAnywhere. Maar het plafond is in zicht.
De stijging van de huurprijzen volgt op een toenemend tekort aan beschikbare huurwoningen, toenemende concurrentie tussen internationale studenten en young professionals om een goede woning te vinden en een toename in het aanbod van premium appartementen tegen hogere prijzen.
Niet alleen is het aanbod te beperkt, ook de vraag blijft toenemen. Meer en meer studenten willen in het buitenland studeren en recent onderzoek van HousingAnywhere laat bovendien zien dat de Brexit een belangrijke aanjager is van internationale mobiliteit in Groot-Brittannië.
De HousingAnywhere Huur Index analyseert gegevens van advertenties van privékamers (in een gedeelde accommodatie), studio’s en appartementen met één slaapkamer. Steden opgenomen in dit rapport zijn Barcelona, Berlijn, Brussel, Madrid, Milaan, Rotterdam en Wenen, in de periode van Q4 2017 tot en met Q1 2019.
Madrid en Barcelona grootste stijgers
In het eerste kwartaal van 2019 was een stijgende lijn zichtbaar in de huurprijzen voor eenpersoonskamers, studio’s en appartementen met één slaapkamer. De meest opvallende stijgingen waren voor appartementen met één slaapkamer in Barcelona, met een toename van 7,80%, en voor studio’s in Madrid, met een toename van 7,79%. Madrid en Barcelona behoren momenteel nog steeds tot de grote Europese steden met de laagste huurprijzen, maar lijken hun achterstand in te lopen.
In Rotterdam zijn de prijzen redelijk constant gebleven voor privékamers, maar huurprijzen voor studio’s en appartementen zijn wel toegenomen.
Prijsstijging vertraagt, plafond in zicht?
“Hoewel de gemiddelde huurprijs het afgelopen jaar in alle steden is gestegen, begint de trend een plafond te vertonen. We hebben de top nog niet bereikt, maar de prijsstijging lijkt wel te vertragen,” zegt Djordy Seelmann, CEO van HousingAnywhere. “Deze vertraging wordt echter niet veroorzaakt door een toename van het aantal appartementen, studio’s en kamers dat wordt aangeboden; het is slechts een indicatie dat huurders niet bereid of in staat zijn om een hoger bedrag te betalen dan de huidige marktprijzen. Er is nog steeds een dringende behoefte aan oplossingen die het aanbod aan appartementen en kamers vergroten, willen we het Europese probleem van huisvesting voor studenten en young professionals oplossen.”
Gaat Rotterdam Amsterdam achterna?
Op de Nederlandse huurmarkt zagen we de afgelopen jaren een instroom van buitenlandse investeerders. Verschillende politieke partijen hebben opgeroepen tot meer overheidscontrole omdat de huren stijgen naar niveaus die young professionals niet meer kunnen betalen. De roep om maatregelen als een door de overheid bepaalde maximale huurprijs, het beperken van buy-to-let en aanpassing van de belasting op huurinkomsten worden luider. De gemeente Rotterdam werkt momenteel aan een plan om de negatieve effecten van particuliere investeerders op de woningmarkt te beperken en stelt een verbod op verhuur van nieuwbouwprojecten voor. Iedereen die een nieuwe woning koopt, is dan verplicht om zelf voor een bepaalde periode in de woning te gaan wonen.
Herindeling, herbestemming en nieuwbouw
Seelmann: “Hoewel we wel moeten nadenken over hoe we de meest populaire gebieden voor iedereen toegankelijk kunnen houden, slagen deze maatregelen er niet in om het onderliggende probleem aan te pakken: een enorme toename van de vraag, met name in steden als Rotterdam, die het huidige aanbod overtreft. De gemeente moet zich richten op het faciliteren van beleggers die op zoek zijn naar een goede investering. De Nederlandse huurmarkt, met name in Rotterdam, heeft de afgelopen jaren goede opbrengsten opgeleverd en zal dit naar verwachting ook blijven doen. Er zijn volop mogelijkheden voor herindeling, herbestemming en natuurlijk nieuwbouw.”
Bron: VastgoedJournaal
